سفته سندی است که به موجب آن امضا کننده تعهد می دهد مبلغی در موعد معین یا عندالمطالبه در وجه حامل یا شخص معین و یا به حواله کرد آن شخص کارسازی شود.

مشخصات و مندرجات سفته:

1ـ مبلغی که باید تادیه (پرداخت) شود با ذکر تمام حروف

2ـ گیرنده وجه باید مشخص باشد.

3-تاریخ پرداخت با تمام حروف نوشته شود.

سفته به صورت چاپی معمولا توسط بانکهای ملی به فروش می رسد و دارای مشخصات زیر می باشد:

1:تمبر سفته 2:شماره خزانه داری 3:شماره 4:محل پرداخت 5:سررسید 6:مبلغ به عدد 7:محل درج تاریخ صدور به تمام حروف 8:محل درج تاریخ سررسید به تمام حروف 9:به حواله کرد (محل ثبت صاحب سفته) 10:مبلغ سفته (محل درج مبلغ تعهد به حروف) 11:امضاء متعهد 12:کادر پایین سفته (محل درج نام و محل درج آدرس متعهد و مکان پرداخت وجه سفته)

بر اساس قوانین، سفته ابزار بسیار محکمی برای تضمین پرداخت وجه است. ضمن اینکه سفته اساسا" یک سند پرداختنی قانونی است که صادر کننده تعهد میکند در زمان خاص و مکان خاص نسبت به تادیه مبلغ آن اقدام نماید.

اما بدلیل مشکلاتی که به مرور زمان و عرف جاری در کشور ما به وجود آمده چک بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. به این علت که دارنده چک حداقل میداند که باید به بانک مراجعه کند. از طرفی، کسی که حساب باز کرده حداقل یک معرف هم دارد. ضمن اینکه شما هنگام دریافت چک میتوانید میزان خوش حسابی طرف و نیز مدت زمان حساب را از بانک استعلام کنید. اما سفته مشکلاتی دارد از قبیل این که شما باید صادر کننده را باید بشناسید و مراحل مطالبه وجه یا اصطلاحا اجرا گذاشتن آن هم به مراتب دشوارتر از چک است. من باب مثال باید دقت کنید به شکلی سفته را اجرا بگذارید که از تاریخ سر رسید آن نگذرد. لذا طبق روال طرف صادر کننده که گفته سفته را پیش خودت نگه دار من در سررسید پول را بیاورم وسفته را بگیرم، اگر نیاورد عملا" مطالبه وجه سفته با مشکلاتی مواجه خواهد شد.

علاوه بر این، برای این که بتوانید علیه ظهرنویسهای سفته (امضاکنندگان پشت سفته) اقدام کنید و یا از امتیازاتی مانند تأمین خواسته (توقیف اموال) بدون خسارت احتمالی و ... استفاده کنید، باید سفته را بموقع واخواست کنید که در جای خاصی انجام شده و نیاز به پرداخت هزینه دارد. حال آن که همه این کارها در مورد چک، با یک مراجعه ساده به بانک (هر یک از شعب) و بدون صرف هزینه انجام می شود.

تعریف حسابداری از استهلاک چیست؟

سرشکن کردن و تخصیص دادن بهای تمام شده دارایی ثابت را به طریقی معقول و منظم به دوره های استفاده از آن را استهلاک گویند.

بهای تمام شده معمولا در طول مدت استفاده از دارایی ، ثابت می ماند، بطوریکه در پایان عمر مفید دارایی، مجموع اقلام استهلاک دوره های استفاده از آن برابر می شود با بهای اولیه منهای ارزشی که برای دارایی اسقاط (Salvage Value) در نظر گرفته شده است.

حسابداری استهلاک چیست؟

با توجه به نکات فوق حسابداری استهلاک به روشی گفته می شود که بر اساس آن بهای تمام شده دارایی ثابت منهای ارزش اسقاط ان، بر مدتی که عمر مفید آن برآورد می شود به طریقی معقول و منظم سرشکن شود.

به تدریج که از عمر مفید اقتصادی دارایی کاسته می گردد، استهلاک آن منظما به صورت هزینه به عملیات واحد اقتصادی تخصیص می یابد.

در صورت سود و زیان استهلاک بر اساس ماهیت و مورد استفاده از مال به یکی از سه عنوان هزینه فروش، هزینه اداری و یا هزینه ساخت کالای فروش رفته ارائه می شود.

در واقع استهلاک از دو طریق بر صورت سود و زیان اثر می گذارد:

1.    مستقیما به بدهکار حساب هزینه منظور و سبب افزایش آن میشود. (مانند هزینه استهلاک خودروهایی که مورد استفاده دایره فروش کالا قرار می گیرد) و طبعا به شکل هزینه فروش انعکاس پیدا می کند.

2.    دیگر استهلاک استهلاک ماشین آلات کارخانه که بصورت قسمتی از بهای تمام شده کالا ثبت و پس از فروش کالا به بدهکار حساب بهای تمام شده کالای فروش رفته انتقال می یابد.(مانند استهلاک ماشین آلات تولیدی)

انواع استهلاک :

در حسابداری استهلاک را به دو نوع کلی تقسیم می کنند:

1.       استهلاک به معنای اعم: حکایت از تخصیص بهای تمام شده داراییها به دوره های مختلف استفاده از انها می کند.

به این ترتیب، هزینه استهلاک در مقابل درآمد هر دوره به حساب منظور می گردد.

استهلاک در این معنا به دو گروه زیر تقسیم می شود:

الف_ استهلاک داراییهای مشهود: یعنی داراییهایی که وجود خارجی دارند مانند اموال، ماشین آلات و تجهیزات

ب_ استهلاک داراییهای نامشهود : که موجودیت مادی ندارند مانند سرقفلی، فرانشیز یا حق امتیاز و  حق اختراع و ...

2.استهلاک به معنای کاهش منابع طبیعی:

مانند انواع معادن که در نتیجه استخراج از مقدار ذخیره آنها کاسته می شود و وجه افتراق آن با نوع قبلی در این است که گذشت زمان و کاربرد اموال، ماشین آلات و تجهیزات از ارزش آنها می کاهد در حالی که استهلاک منابع طبیعی با کاهش مقدار ( و نه لزوما کاهش کیفیت) آنها همراه است.

علل استهلاک:

به شرح زیر طبقه بندی می شوند:

عوامل فیزیکی(Physical Factors):   عوامل کار بردی(Functional factors):

1.       فرسودگی ناشی از استعمال                          1. عدم کفایت

2.       گذشت زمان                                             2. نابابی که تعویض زودرس را هم در بر میگیرد

3.       پوسیدگی و زنگ زدگی

لازم به ذکر است که عوامل سه گانه فیزیکی مرتبا بر داراییهای مشهود اثر می گذارند و از عمر مفید آنها می کاهند. ولی وقوع عوامل کار بردی کمتر مورد پیدا می کند.

نابابی ممکن است به این علت حادث شود که پیشرفتهای تکنولوژی سبب کهنه شدن ماشین آلات و طرز کار انها و کاهش یا از بین رفتن تقاضا برای محصولات و خدمات  گردد.

ارزش آن دسته از داراییها که انتظار نمی رود از انها دیگر بار استفاده شود می باید برابر پیش بینی آنچه از فروش انها حاصل خواهد گردید و آن را اصطلاحا خالص ارزش بازیافتنی می نامند، تقلیل یابد.

اموال بدون استفاده را می باید در حساب خاصی جزو داراییها، نگهداری کرد.

برآورد استهلاک:

اهمیت استهلاک بر حسب نوع موسسه و کمیت داراییهای آن تغییر می کند.

در محاسبه استهلاک دو نوع برآورد ضرورت پیدا می کند:

1.      عمر مفید مال

2.      ارزش اسقاط آن

افزون بر این دو، ممکن است پیش بینی هزینه پیاده کردن و برچیدن یا تعویض مال لازم شود. طرز برآورد این نوع هزینه ها در موسسات متفاوت موجب آن می گردد که محاسبه استهلاک بسته به مورد و بر حسب روشی که بکار می رود تغییر یابد.

عوامل تعیین هزینه استهلاک:

هزینه استهلاک هر دوره مالی از سرشکن کردن بهای تمام شده (منهای ارزش اسقاط ان ) بدست می آید که بر حسب فایده اقتصادی از کاربرد آن در دوره مالی عاید می گردد به عملیات آن دوره تخصیص می یابد.

متغیرهایی که در محاسبه هزینه استهلاک هر دوره می باید مورد نظر قرار گیرند. عبارتند از :

1.       بهای (تمام شده ) واقعی

2.       برآورد ارزش اسقاط

3.       برآورد عمر مفید

ارزش اسقاط :

عبارتست از مبلغی که پیش بینی می شود از فروش مال یا در تعویض، به هنگام انصراف از کار آن، عاید می شود. در این براورد هزینه پیاده کردن و برچیدن مال هم منظور می گردد.

بعنوان مثال اگر فروش مال اسقاط 2500000 ریال و هزینه پیاده کردن و تحویل آن 500000 ریال برآورد شود، ارزش اسقاط آن 2000000 ریال خواهد شد.

مابه التفاوت بهای تمام شده و ارزش اسقاط مال را ماخذ استهلاک می نامند. اغلب در عمل از محاسبه ارزش اسقاط صرفنظر می کنند. در مواردی که حاصل فروش اسقاط مال را با هزینه پیاده کردن آن برابر تشخیص دهند ( که عمل ارزش اسقاط آن صفر می شود) و یا مبالغ حاصل از فروش کم و ناچیز باشد، انصراف از محاسبه ارزش اسقاط را قابل قبول دانسته اند.

در برآورد عمر مفید مال برای محاسبه استهلاک، شروط و نکاتی به شرح زیر بطور ضمنی در نظر گرفته می شود:

1.استفاده از مال به وسیله مالک فعلی صورت گیرد.

2. کاربرد مال به صورتی باشد که  به هنگام تحصیل آن منظور بوده است.

3. خط مشی برای تعمیر و نگهداشت دارایی در مدت استفاده معین باشد.

طبعا هزینه استهلاک هر دوره بستگی به این دارد که حدود بهره برداری و خدمات بالقوه اقتصادی مالی برای موسسه مالک آن معلوم شود. در واقع عمر مفید بر اساس و در رابطه با از دست رفتن ارزشها و امکانات بالقوه از لحاظ انجام خدمات تعیین می گردد.

عمر مفید ممکن است بر اساس یکی از مقیاسهای زیر تعیین شود:

الف_ دوره هایی از زمان بندی مانند تعداد سال یا ماه

ب_ جمع محصول قابل تولید بر حسب واحد سنجش آن

پ_ جمع ساعات کارکرد یعنی تعداد ساعاتی که می توان از دارایی بهره برداری کرد.

از لحاظ نظری، تعیین عمر مفید به ماهیت مل و علل اصلی استهلاک آن بستگی دارد.

ثبت استهلاک

در مورد حسابهای دارایی اصول زیر رعایت می شود:

1.       به هنگام خرید یا تحصیل قلمی از دارایی، آن را به بهای تمام شده ثبت می کنند.

2.    پس از ان، در مورد آن دسته از داراییها که عمر معین و محدود دارند، بهای تمام شده منهای استهلاک انباشته تا تاریخ تهیه گزارش مالی، ملاک تعیین ارزش و درج آن در گزارشهای مالی قرار می گیرد و آن را ارزش دفتری یا مانده مستهلک نشده می نامند.

3.    آن قسمت از بهای تمام شده که به اصطلاح بکار رفته و فایده اش منقضی شده است، بر اساس اصل مقابله درآمد با هزینه (Matching Principle) به حساب هزینه جاری منظور می شود.

استهلاک هر دوره به بدهکار حساب هزینه استهلاک و در مورد وسایل تولید، به بدهکار حساب بهای ساخت ( سربار کارخانه) و به بستانکار حساب دارایی کاه به نام استهلاک انباشته منظور می شود.

نکته مهم این است که در نتیجه این عمل بهای تمام شده در طول استفاده از مال جدا و محفوظ و مشخص می ماند و با آنچه به تدریج از طریق استهلاک سالانه، انباشته می شود مخلوط نگردد.

مخلوط کردن این دو منطقی نیست زیرابهای تمام شده واقعی و قطعی و استهلاک برآوردی و تخمینی می باشد.

روشهای استهلاک

محاسبه و تعیین مبلغ هزینه استهلاک برای ثبت در هر دوره مالی به طرق مختلف انجام می شود. یزاس این منظور روشهایی ابداع کرده اند که با وجود این که بهای تمام شده و عمر مفید مال در همه آنها ثابت و یکسان است، ولی هزینه استهلاک دوره مالی در هر روش متفاوت از روش دیگر بدست می آید.

روشهای استهلاک را می توان به شرح زیر طبقه بندی کرد:

الف_ محاسبه بر حسب زمان:

1.      روش خط مستقیم یا اقساط مساوی. از لحاظ هزینه استهلاک این روش را ثابت هزینه (CONSTANT_CHARGE METHOD) هم گفته اند.

ب_ محاسبه بر حسب محصول یا روشهای مبتنی بر تغییر هزینه هر دوره که عبارتند از:

2.      روش ساعت کارکرد

3.روش میزان تولید

پ _ روشهای مبتنی بر استهلاک بیشتر در سالهای اول عمر مال و کاهش تدریجی آن
از نقطه نظر هزینه استهلاک این روشها را هزینه کاه (Decreasing Charge Methods) هم نامیده اند. به این تعبیر که هر چه پیش می رویم از مبلغی که به حساب هزینه می رود کاسته می شود. این روشها عبارتند از :

4. روش مجموع سنوات

5. روش مانده نزولی یا استهلاک بر اساس ارزش دفتری در هر دوره مالی

ت_ روشهای مبتنی بر محاسبات سرمایه گذاری و سود منتسب به آن که از لحاظ هزینه استهلاک، این روشها را هزینه افزا (increasing Charge Methods) گفته اند. به این دلیل که هر چه پیش می رویم مبلغی که به حساب هزینه استهلاک می رود افزایش می یابد. این روشها عبارتند از:

6. قسط السنین

7. سرمایه گذاری وجوه استهلاکی

حتما برای شما هم پیش آمده وارد اینترنت بانکتان شده و ببینید برای انتقال وجه دو امکان در اختیار دارید یعنی دو گزینه وجود دارد،انتقال وجه از طریق ساتنا و پایا. اما این دو سیستم چه هستند و چه تفاوت هایی با هم دارند.

به گزارش بانکی دات آی آر، هردو این سیستم ها سامانه انتقال وجه بین بانکی هستند که هم سریع اند و هم مطمئن اما هرکدام شرایط و قوانین خاص خودشان را دارند و شما با دانستن شرایط هرکدام بهتر می توانید تصمیم بگیرید.

سامانه پایاپای الکترونیکی (پایا) از روشهای الکترونیک برای پرداختهای خرد و سامانه تسویه ناخالص آنی( ساتنا) برای پرداختهای کلان و حواله های فوری است که هیچ کارمزدی نیز برای آنها در نظر گرفته نشده است. تفاوت ماهیتی این دو سیستم نیز در این است که در سیستم ساتنا عملیات طی نیم ساعت انجام می شود، اما در سیستم پایا با تاخیر یک یا دو ساعت صورت می گیرد.

** یکی از تفاوت ها در زمان انتقال است که پایا دیرتر انجام میشود و تفاوت دیگر در  مبلغ است که با پایا هر مبلغی امکان پذیر است ولی ساتنا از سال 91 به بعد قوانینی برایش گذاشته شده است.

«پایا» زیرساخت مبادله پیام‌های مالی مبتنی بر شماره حساب بانکی بوده و تسویه بین بانکی مبادلات انجام شده توسط این سامانه از طریق «ساتنا» صورت خواهد گرفت. به این منظور «پایا» مستقیماً به «ساتنا» متصل بوده و عملیات تسویه را در پایان هر چرخه پایاپای به صورت خودکار انجام خواهد داد.

در سیستم ساتنا تسویه حساب و واریز به حساب مشتری به صورت تک تک و درزمان درخواست به بانک مرکزی و بانک مقصد ارسال میشود و سرعت به نسبت قابل قبولی دارد که هم اکنون بین 2 ثانیه تا 20دقیقه در بانکهای مختلف متفاوت است اما در پایا ارسال به بانک در ساعتهای مشخصی و به صورت دسته ای از بانک مبدا به بانک مقصد صورت میگیرد یکی 5/7 صبح یکی 5/9 صبح و یکی 5/11 صبح و واریز به حساب مقصد بسیار با تاخیر است و تا آخر وقت اداری روز مورد تقاضا در بعضی شرایط طول میکشد

** سقف انتقال پایا 150،000،000 ریال در شعبه و از طریق 50،000،000 ریال  در هر بار در سیستم سبا می باشد.

** انتقال وجوه از طریق پایا حدود 2ساعت و نیم  طول می کشد . تا به حساب مقصد انتقال یابد.

** انتقال وجه از طریق ساتنا آنی می باشد

** حداقل انتقال وجه از طریق ساتنا 150،000،000 ریال می باشد.

** حداکثر انتقال وجه در ساتنا از طریق سبا 500،000،000 ریال می باشد.

** انتقال وجه از طریق ساتنا  از شعب بانک ملی  محدودیت مبلغی ندارد.

** اگر تمایل دارید تا وجهی را به سرعت به یک سپرده در بانک دیگری انتقال دهید از ساتنا استفاده کنید.

** اگر تمایل دارید تا وجهی را به یک سپرده در بانک دیگری انتقال دهید اما نیازمند انجام این کار در تاریخ فعلی نیستید از پایا استفاده کنید.

درباره ساتنا

سامانه تسویه ناخالص آنی (ساتنا) برای دو هدف اصلی از آذرماه سال 1385 راه اندازی شده است:
1- تسویه مبادلات بین بانکها
2-انتقال وجه فوری بین حساب‌های مشتریان در دو بانک مختلف
از شهریورماه 1387 خدمات ساتنا برای حواله بین حساب‌های مشتریان در دو بانک مختلف معرفی شده است. مشتریان بانکها می‌توانند با مراجعه به شعب بانک خود، از متصدیان مربوط درخواست حواله ساتنا به حسابی در بانک دیگر بنمایند. خدمات ساتنا در حال حاضر بدون کارمزد در تمامی شعب همه بانکها و برای انواع حسابها (اعم از سنتی و متمرکز) ارایه می‌شود.


درباره پایاپای الکترونیک (پایا)
پایاپای الکترونیک (پایا) زیرساخت اصلی مبادلات پولی بین بانکی حسابی انبوه به شمار آمده و ستون فقرات حواله‌هاو انتقال وجه بین بانکی را در کشور تشکیل می‌دهد. «پایا» به گونه‌ای طراحی شده که می‌تواند دستور پرداختهای متعدد را از طرف بانکها دریافت، پردازش و برای انجام به بانکهای مقصد ارسال نماید. متناظراً بانکها نیز می‌توانند دستور پرداختهای مشتریان خود را به صورت انفرادی یا انبوه دریافت و برای پایاپای و انجام در بانکهای مقصد به «پایا» ارسال کنند. سامانه پایاپای الکترونیک در درون خود دارای دو هسته جداگانه «انتقال اعتبار» و «برداشت مستقیم» است که ارایه خدمات ارزش‌افزوده را برای بانکها میسر می‌سازند.
هسته انتقال اعتبار یا انتقال مستقیم همانند یک سامانه حواله بین بانکی عمل می‌نماید، با این تفاوت که این سامانه علاوه بر پذیرش حواله‌های انفرادی قادر خواهد بود تا حواله‌های انبوه شامل تعداد بسیار زیادی دستور پرداخت را نیز از بانکها و مشتریان آنها دریافت و پردازش نماید. قابلیتهای «پایا» ارایه خدمات زیر را در شبکه بانکی میسر خواهد ساخت:


1. پرداخت الکترونیکی اقساط تسهیلات: بسیاری از تسهیلا‌ت گیرندگان، دریافتی‌های مستمر خود را در بانکی غیر از بانک تسهیلات دهنده دریافت می‌کنند. بر این مبنا استفاده از خدمات «پایا» امکان واریز وجه اقساط تسهیلات را بدون نیاز به مراجعه به شعب دو بانک و انتقال فیزیکی اسکناس، ایران چک یا اسناد بانکی کاغذی میسر خواهد ساخت.
2. پرداخت حقوق و مستمری: در حال حاضر سازمانها برای پرداخت حقوق یا مستمری کارکنان یا بازنشستگان ناچارند برای تمامی تابعان خود در یک بانک حساب افتتاح کنند. استفاده از امکانات «پایا» به سازمانها و کارکنان و بازنشستگان آنها امکان می‌دهد تا بدون نیاز به افتتاح حسابهای متعدد در بانکهای مختلف بتوانند حقوق یا مستمری خود را از طریق واریز به حسابی که مد نظر کارکنان است دریافت کنند. این ویژگی به صورت ضمنی از تعدد حسابها در شبکه بانکی کشور خواهد کاست.
3. پرداخت سود سهام و اوراق بهادار: شرکتهایی که دارای تعداد انبوهی سهامدار هستند می‌توانند با استفاده از امکانات «پایا» بدون نیاز به افتتاح حساب برای تک تک سهامداران، یا ارایه فیش برای دریافت سود سهام، وجوه را مستقیماً به حساب سهامداران واریز کنند.

کار از مهمترین جنبه های زندگی فرد است که علاوه بر برآوردن نیازهای مالی، نیاز های اجتماعی و فطری او را برآورده می کند و موجب شادابی روحی و جسمی می‌شود. با وجود این کار می‌تواند منبع فشار روانی نیز باشد. نزدیکی و وابستگی‌های چندگانه فرد به شغلش، موجب تاثیرگذاری بر روحیه او می‌شود.

امروزه با توجه به اوضاع اقتصادی و انجام اضافه کاری‌های زیاد و یا چند شیفت کار کردن، بروز استرس‌های شغلی بسیار گسترده و رایج است. استرس در شغل حسابداری بسیار نمایان است و طبق پژوهش هایی که در کشورهای آمریکا، انگلستان انجام داده‌اند، حرفه حسابداری و حسابرسی جز ۱۰ شغل پر استرس محسوب می شود. حسابداران با توجه به ماهیت خود باید با اعداد و ارقام فراوان دست و پنجه نرم کنند و مسئولیت سنگین مالی شرکت را برعهده دارند، نیازمند دقت بالا است که خواه ناخواه فشار روانی زیادی بر حسابداران وارد میکند.

تیم محک با توجه به رابطه نزدیکی که با جامعه حسابداران دارد علل و آثار استرس دراین حرفه را بررسی کرده است. اگر حسابدار هستید توصیه میشود مقاله زیر و دیگر مقاله های روانشناختی شغل را بخوانید

از جمله عوامل اصلی استرس زا شغلی در حرفه حسابداری میتوان به

1. وجود محدودیت و ابهام در پیشرفت شغلی:

در واقع آنان امید ارتقای مقام کمی دارند. همواره تعداد حسابداران بسیار و مدیران حسابداری و یا مالی محدود به یک نفر است.

2. ساعات کار طولانی:

حرفه حسابداری بسیار زمان‌بر و پر زحمت است و از جمله مشاغلی است که بیشترین میزان اضافه کار را دارد. ساعت‌ها نشستن پشت میز و بی‌حرکت بودن طولانی میتواند آسیب‌های ستون فقرات، کمر و گردن قرار می گیرند که معمولا به دلیل نشستن های نامناسب و غیراصولی ایجاد می شود. همچنین ساعت‌ها کار با رایانه و انجام عملیات محاسباتی، باعث ضعیفی چشمان می شود. باید به سلامت جسمانی خود اهمیت ویژه دهید هنگام کار یک زیرپایی داشته باشید تا مجبور به خم کردن بدنتان نشوید. هنگامه کار با رایانه باید ارتفاع میز را طوری تنظیم کنید که لبه بالایی مانیتور همسطح چشم ها باشد تا احتمال بروز آرتروز گردن به کمترین حد ممکن برسد.

3. نامتناسب بودن حجم کار و زمان پیش‌بینی شده برای انجام آن (به ویژه در فصل ارائه گزارش‌های حسابرسی و مالیاتی):

محدودیتی زمانی در ارائه گزارش های حسابرسی که معمولا در انتهای سال مالی است و حساسیت این پروسه بر روی اعتبار شرکت از جمله استرس های پایان سال حسابداران است. بهتر است این وضعیت پیش‌بینی شده و سایر وظایف روتین حسابداری سریعا انجام شده و زمان کافی برای ارائه گزارش ها وجود داشته باشد.

4. بی خبری حسابرسان شاغل در موسسات از قضاوت سرپرست (مدیر)

عدم تفاهم و آگاهی دو سویه مدیر و حسابرسان از استراتژی های مالی و اعمال آن در رویکرد شرکت همواره مساله مناقشه و بحث با حسابرسان بوده است. اهداف مالی مدیران باید در آغاز کاربری حسابرسان شفاف سازی شود.

5. پشتیبانی ناکافی مدیران موسسه از انجام وظائف شغلی حسابداران:

حسابداران وظایف متعدد و حساسی بر عهده دارند. درک ارزش مدیران و از کار آن ها و حمایت و پشتیبانی از آنان می تواند انگیزه بیشتری به کارمندان حسابداری بدهد.

6. وجود استانداردهای خشک و سختگیرانه:

رعایت استانداردهای مختلف حسابداری در صورت‌های مالی فراخور دقت و تجربه فراوان است و اگر در رعایت آن ها خطا رخ دهد. جرائم نقدی و غیر نقدی از سوی کارفرما به دنبال دارد.

7. ابهام و تعارض در انتظارات و وظائف شغلی:

یک شخص حسابدار باید فرد منظم و با دقتی باشد و علاقه‌مند به اندوختن تجربه. او تنها با داشتن سابقه کار زیاد میتواند دستمزد قابل توجه‌ای بگیرد. اگر چشم داشت شما پورسانت‌های ویژه باشد. صد درصد دچار شکست در انگیزه شغلی خواهید شد. بهتر است واقع بین باشید.

8. ناامنی شغلی:

نداشتن حقوق مناسب و بیمه در مشاغل از جمله برای حسابداران تازه کار بسیار استرس زاست.

9. نیاز مستمر به یادگیری و ارتقای دانش و مهارتها:

حسابداران باید نسبت به وجود قوانین مالیاتی جدید و الزامات قانونی متعدد که هر ساله دولت برای وضع صورت‌ها و گزارش‌های مالی تدوین میکند آگاه و مسلط باشند. ضعف در این موضوع نمره منفی زیادی از جانب کارفرمایان محسوب میشود. همچنین ضعف و یا عدم تسلط در نرم افزارهای تخصصی تحلیل مالی، تطبیق، آماده‌سازی مالیاتی و طراحی منابع مالی خود به خود باعث ضعف درونی حسابداران می‌شود. بهتر است در برنامه های خود فراگیری و آموزش این نرم افزارها را در اولویت قرار دهید.

چک های رمزدار به دو صورت است:
 





چک بین بانکی

چک بین بانکی چکی است که طبق درخواست مشتری توسط بانک به عهده یکی از سایر بانکها با استفاده از رمز صادر می شود. وجه چک های بین بانکی نقداً قابل پرداخت نبوده و بایستی به حساب متقاضی در بانک منظور گردد.

چک بانکی عهده سایر بانک ها در صورتی توسط بانک صادر می گرددکه ذینفع در بانک پرداخت کننده وجه دارای شماره حساب باشد.به گزارش عصر بانک ، چک مزبور در وجه بانک مورد نظر و جهت واریز به حساب درخواست شده توسط متقاضی صادر می گردد.
 
ابطال چک های بین بانکی

برای ابطال چک های بین بانکی،بانک مقصد (بانکی که چک در وجه آن صادر شده ) می بایستی پشت چک صادر شده را مهر نموده و ذکر نماید که هیچ عملیاتی انجام نشده است تا اقدامات لازم جهت به برگشت وجه چک به حساب متقاضی صورت پذیرد.
 
چک بانکی
 
چکی بانکی چکی است که طبق درخواست مشتری توسط بانک در وجه اشخاص حقیقی یا شرکت های حقوقی با استفاده از رمز مخصوص صادر می گرددو در کلیه شعب بانک  قابل نقد کردن می باشد.

لازم به ذکر است که چک بانکی با امضاء صاحب چک برای چک های در وجه اشخاص حقیقی و مهر برای چک های در وجه شرکت های حقوقی در پشت آن قابل انتقال به غیر می باشد. 

کارفرما کیست: کارفرما شخصی است حقیقی یا حقوقی که کارگر به درخواست یا به حساب او در مقابل دریافت مزد به کار می پردازد

کارگر کیست: کارگر کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می کند.

کارگاه چیست: کارگاه محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آنجا کار می کنند

قرارداد کار: عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی کاری را برای مدت موقت یا مدت، غیرموقت برای کارفرما انجام می دهد در کارهایی که طبیعت آن ها جنبه مستمر دارد درصورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی می شود، شروط مذکور در قرارداد کار و یا تغییرات بعدی آن در صورتی نافذ خواهد بود که برای کارگر مزایایی کمتر از امتیازات مقرر در منظور ننماید.

ساعت کار: مدت زمانی است که کارگر نیرو یا وقت خود را به منظور انجام کار در اختیار کارفرما قرار می دهد.

حق السعی چیست: کلیه دریافت های قانونی که کارگر به اعتبار قرارداد کار اعم از مزد یا حقوق، کمک عائله مندی، هزینه های مسکن، خواربار، ایاب وذهاب، مزایای غیر نقدی، پاداش افزایش تولید، سود سالانه و نظایر آن ها دریافت می نماید را حق السعی می نامند.

مزد چیست: عبارت است از وجوه نقد و یا غیر نقد یا مجموع آن ها که در قبال انجام کار به کارگر پرداخت می شود.

مزد ساعتی: چنانچه مزد با ساعات انجام کار مرتبط باشد مزد ساعتی گفته می شود.

کارمزد : چنانچه مزد بر اساس میزان انجام کار و یا محصول تولیدشده باشد کارمزد گفته می شود.

کارمزد ساعتی : چنانچه مزد بر اساس محصول تولیدشده و یا میزان انجام کار در زمان معین باشد کارمزد ساعتی، نامیده می شود.

مزد ثابت: عبارت است از مجموع مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل البته توجه نمایید مزایای رفاهی و انگیزه ای از قبیل کمک هزینه مسکن، خواربار و کمک عائله مندی، پاداش افزایش تولید و سود سالانه جزو مزد ثابت و مزد مبنا محسوب نمی شود

حقوق پایه: حقوقی که برای انجام یک ساعت کار یا تولید یک واحد محصول تعیین و به صورت ساعتی، روزانه، هفتگی و معمولاً ماهانه پرداخت می شود را حقوق یا مزد پایه (مبنا) می گویند.

مزایا: علاوه بر حقوق پایه، مبالغ دیگری در قالب وجوه نقد یا غیر نقد به کارگر پرداخت می شود (به مبلغ حقوق پایه اضافه می گردد) مزایا می توانند به صورت مستمر یا غیرمستمر، نقدی یا غیرنقدی باشند.

مزایایی مستمر: مزایایی است که هرماهه کارگر دریافت می کند.

مزایای مستمر نقدی: مزایایی مستمری که به صورت نقدی پرداخت می گردد مانند: مزایای مستمر شغلی، حق مقام، حق اولاد، حق مسکن، حق ایاب و ذهاب، بدی آب وهوا، فوق العاده شغل، فوق العاده مسئولیت، حق جذب، فوق العاده ارزی و مدد و معاش.

مزایای مستمر غیر نقدی: استفاده از مسکن واگذاری از طرف کارفرما، با اثاثیه یا بدون اثاثیه، استفاده از اتومبیل اختصاص واگذاری از سوی کارفرما، با راننده یا بدون راننده و یا سایر مزایای بدون نقد از قبیل خواروبار، بن و ...

مزایایی غیرمستمر: مزایایی که دائمی نمی باشند و با توجه به شرایط، کارگر دریافت می کند مانند: اضافه کار، فوق العاده مأموریت، هزینه سفر، پاداش انجام کار، عیدی، پاداش آخر سال و وجوه پرداختی بابت لباس و یا در اختیار گذاردن آن, پرداختی هزینه درمان و معالجه کارگران, بازخرید ایام مرخصی و پاداش بهره وری و..

کانال حسابداری پایه یازدهم 

telegram.me/hesabdari1397